29 weken zwanger!

het aftellen is echt begonnen... nog 77 dagen tot aan de bevaldatum.

Je merkt het wel hoor dat je in het laatste kwartaal zit.. je krijg toch wat meer pijntjes.
Zo ook afgelopen week.. heb begon met een plekje onder mijn borst die best wel pijn deed... alsof ik dara een blauw plek had(niets te zien hoor) dacht nou de beeb heeft daar vast tegen aan geschopt..
Maar dat 1e plekje breiden zich uit naar mijn hele borstkast en mijn rug. (zeg maar waar de hele BH band zit)
Het voelde alsof de bh veel te strak zat om mijn ribben, en dat doet gewoon pijn.
Maar niets was minder waar... bh heb ik uit gedaan en het gevoel bleef.
Zondagavond had ik ook weer dat gevoel, alleen vond ik het nu best heftog worden, we gingen naar bed, maar alles deed mijn z'n pijn, kon op geen manier meer liggen!! maar goed naar veel zeuren naar stefan ben ik inslaap gevallen...tot een uur of 1 nacht's werd ik wakker van de pijn.. kon geen lucht meer krijgen, lag te rillen en trillen in bed, en het zweet brak me uit!! ik werd er behoorlijk angstig van en probeerde mezelf rustog te houden om maar geen paniekaanval erbij te krijgen...stefan dacht dat ik gewoon een paniekaanval had, en zei meis het komt wel goed ga maar slapen, de baby heeft vast je ribben gekneusd niets aan de hand..
NEEEEEEEEEEEEE dat was het echt niet.. het was alsof er iemand een riem om mijn borstkast had gemaakt en die op zijn aller hards aantrok...ppffff ik kon niet meer!!

Toch de VK gebeld omdat ik ook merkte dat ik harde buiken erbij kreeg...
die kwam natuurlijk direct langs.. ze had even wat dingen nagekeken en ons doorgestuurd naar het ziekenhuis,
De gyn (die kende ik) had een vermoede wat het kon zijn, maar hoe raar ook AL mijn TESTEN waren heel goed.
Geen eiwitten, niets mis met het bloed... geen hoge bloeddruk helemaal niets..
Wel kon hij aan de CTG zien dat ik wat weeen had ,maar mijn baarmoederhals was verder nier verkleind naar de vorige keer,,,
hij wilde mij 2 uur later nog even opnieuw inwendige echo geven, om zeker te zijn dat de bevaling niet begon.
Ik gaf zelf aan dat ik niet het gevoel hda dat de bevalling opgang was gekomen.
Toen hij 2 uur later bij ons kwam, kon ik hem vertellen dat alle pijn en druk op mijn borst helemaal WEG was... ja echt zo BIZAR (na al die dagen last te hebben gehad) gewoon helemlaa NIETS meer!!!
Hij vond het echt heel raar, maar was blij voor ons, omdat hij me anders wilde gaan opnemen.

Wat het nu geweest is weten we niet... maar WEG IS WEG.
Dus we mochten weer naar huis ;-D
Heb tot op heden helemaal nergens last meer van gehad, nu maar duimen dat het zo blijft!!

Nu even wat leuker en vrolijkere dingen : Vandaag word een vriendin van ons ingeleid!!! jah zo spannend..
Hoop echt dat ze vandaag nog haar mannetje in haar armen kan houden..DUIM DUIM DUIM
Vorige week is ons Neefje Roan 1 jaar geworden.. pfff wat gaat dat toch snel. en wat een mannetje is dat al geworden zeg!!

Met Keano gaat het ook goed, hij is super lief voor me, denk toch dat hij weet dat hij wat rustiger aan moet doen met mama, want als papa thuis komt hahah nou hou je dan maar vast haha wat een stuiterbal word het dan :-D
De nachten gaan ook weer goed..hij slaapt weer als vanouds door.. en gelukkig maar want wij werden er een beetje moedeloos van!! doet een mens gewoon geen goed om een paar keer in de nacht onderbroken te worden.Maar na een avondje laten huieln in zijn bedje (echt heel zielig, natuurlijk wel paar keer bij hem geweest, maar niet uit bed gehaald) heeft hij de HINT goed begrepen hahaha

 Dat was het weer voor deze week..
xxx Aman